Türkiye’de ağırlıklı olarak Kürtçe üzerine yürütülen anadili tartışmalarında, anadilinin toplumsal cinsiyet ile ilişkisi genellikle göz ardı edilmektedir. Örneğin, ‘Haydi Kızlar Okula’, ‘Kardelenler’ ve ‘Baba Beni Okula Gönder’ gibi devlet destekli kampanyalarda anadili konusunun gündemleştirilmediği görülmektedir. Oysa, çeşitli bilimsel araştırmalara göre, eşitsizliklere maruz kalan topluluklar arasında anadili eğitim dilinden farklı olan kız çocukların ve kadınların daha fazla ayrımcılığa uğradığına dikkat çekilmektedir. Buradan hareketle, bu sunumda yazarın Toplumsal Cinsiyet, Eğitim ve Anadili analiz raporunda ele aldığı konular bağlamında kız çocukların okullaştırılmaları kampanyaları tartışmaya açılacak ve anadili ile toplumsal cinsiyet arasındaki kesişme noktaları irdelenecektir. SEÇBİR Konuşmaları, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyoloji ve Eğitim Çalışmaları Birimi tarafından düzenlenmektedir.
Şerif Derince, Sabancı Üniversitesi ve Boğaziçi Üniversitesi’nde Kürtçe dersleri vermekte, aynı zamanda Mimar Sinan Üniversitesi Sosyoloji Anabilim Dalında doktorasını yapmaktadır. Diyarbakır Siyasal ve Sosyal Araştırmalar Enstitüsü (DİSA) adına hazırlanan Dil Yarası (Vahap Coşkun ve Nesrin Uçarlar ile birlikte); Anadili Temelli Çokdilli Çokdiyalektli Dinamik Eğitim: Kürt Öğrencilerin Eğitiminde Kullanılabilecek Modeller; Toplumsal Cinsiyet, Eğitim ve Anadili raporlarını kaleme almıştır.