Çocukluk döneminin herkesin deneyimlediği geçici bir süreç olması, çocukların ise bireyleşmiş özneler yerine yetişkinliğe geçiş aşamasındaki özneleşecek-olanlar olarak görülmesi; çocukluk çalışmalarının uzun süre ihmal edilmesine neden olmuştur. Çocuk, yetişkinle kıyaslanarak yetkin olmadığı, yetersiz görüldüğü durumlar üzerinden tanımlandığı için, yetişkin karşısında dezavantajlı pozisyonda olduğu varsayılmaktadır. Çocukların yetişkin karşısında avantajlı bir konumda olma olasılıklarının sorunsallaştırıldığı “Çevrimiçi Çocuklukta Özneleşme Mekanizmaları” başlıklı tez çalışması, çocuk-yetişkin arasındaki asimetrik iktidar ilişkisini yeni kuşakların olası yetkinlikleri dahilinde tartışmaktadır. Bugünün çocuklarının dijital dünyanın yerlileri olarak kuşaksal bağlamda ele alındığı çalışma kapsamında, 2018-2019 eğitim dönemi süresince, 11-12 yaşlarındaki 45 öğrenciyle bir araya gelinerek etnografik bir saha çalışması gerçekleştirilmiştir. Çalışmada çocuklar için felsefe tekniği kullanılarak, çocukların kendi kültürlerinin yaratıcısı aktif öznelere dönüşmeleri, böylece çocukluk söylemlerini bizzat inşa etmeleri hedeflenmiştir. Tez kapsamında elde edilen verilerden yola çıkılarak gerçekleştirilecek sunumda, ‘çevrimiçi çocukluk’ deneyimi sırasında çocukların nasıl sosyalleştiğine, akranlarıyla ve yetişkinlerle etkileşimleri dahilinde ürettikleri kültürün nasıl şekillendiğine, dijital teknolojiyle kurulan ilişkilerin çocuklar arası farklar dahilinde nasıl farklılaştığına değinilecektir.
Seran Demiral, lisans eğitimini Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nde, yüksek lisans eğitimini İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde tamamladı. 2016’da sosyo-mekansal eşitsizliklere odaklandığı teziyle aldığı master derecesinin ardından, Mimar Sinan Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde doktora eğitimine başladı. İlk gençlik yıllarından bu yana kurgu yazarlığını sürdüren Demiral’ın 2005’te Münzevi, 2007’de Hissizleşme isimli fantazya romanları; Filozof Çocuklar Kulübü serisi, Parmak Uçları, Likya’nın Şarkısı ve Hatırla isimli çocuk romanları yayımlandı. Aynı zamanda bilimkurgu ve distopya gibi türlerde yazmayı sürdüren Demiral’ın Hayat Üretim Merkezi isminde bir bilimkurgu romanı ile çeşitli antolojilerde yayımlanmış öyküleri vardır. “Çevrimiçi Çocuklukta Özneleşme Mekanizmaları” ismindeki doktora tezini yazdığı süreçte çocuklar için felsefe (P4C) tekniği üzerinde çalışan Demiral, çeşitli yaşlardaki çocuklarla bir araya gelmeye devam etmekte, Boğaziçi Üniversitesi Temel Eğitim Bölümü ve Işık Üniversitesi İnsan ve Toplum Bilimleri bölümlerinde yarı zamanlı öğretim görevlisi olarak sosyoloji ve çocukluk konularında dersler vermektedir.